Krisiari aurre egin, bai kalean, bai instituzioetan
Ate-joka dugun krisi berriari itzalean aurre egin behar zaio, printzipio argi batekin: krisi hori ezin dute betikoek ordaindu, emakumeek, gazteek, pertsona arrazializatuek, pentsiodunek, langileek. Ez. Krisia aberatsek, enpresa handiek, oligopolio elektrikoak eta bankuek ordaindu behar dute, haiek baitira horren erantzule nagusiak, eta haiek erreskatatu baitzituzten duela hamar urte, milaka milioi euro erabilita.
Horrela, bada, energia-merkatuak esku hartu behar du, oligopolio elektrikoa deuseztatu behar da eta haren zein gainerako sektore estrategikoen kontrol publikoa bermatu behar da. Gutxieneko soldata eta pentsioak igo behar dira, eta, Euskal Herriari dagokionez, errealitate sozioekonomikora eta hemen dagoen indar-harremanera egokitu. Higiezinen iruzurrarekin amaitu behar da, mundu guztiak etxebizitza duina izatea bermatu behar da. Zaintza-sistema publiko bat eraiki behar da. Hezkuntzaren edo osasunaren merkantilizazioarekin amaitu behar da, ez baita onargarria inork jendearen oinarrizko eskubideekin negozioa egitea. Eta erreforma fiskal sakon bati ekin behar zaio, aberatsen pribilegioekin amaitzeko eta, behingoz, gehien dutenek gehiago ordaintzeko.